عوارض پروتز سینه

همانند دیگر جراحی های زیبایی، پروتز سینه نیز عوارضی در پی دارد که موضوع بسیار با اهمیتی تلقی می شود. تمام افرادی که خواهان انجام پروتز هستند، باید نسبت به عوارض پروتز سینه آگاهی لازم را کسب کنند تا برای پیشگیری و درمان آن ها اقدامات مربوطه را انجام دهند. انقباض کپسولی، پارگی ایمپلنت، خونریزی، عفونت، درد شدید و مزمن، متلاشی شدن پروتز، از جمله مواردی هستند که وقوع آن ها مدتی پس از عمل محتمل است. همچنین بروز سرطان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک به این امر مربوط می شود. هرچند احتمال این موارد بسیار اندک است اما بروز آن در برخی از بانوانی که عمل زیبایی پستان انجام داده اند، مشاهده شده است. حال در ادامه به توضیح جامع و کامل این موارد می پردازیم تا به شما در تصمیم گیری برای انجام این پروسه زیبایی کمکی کرده باشیم. تا پایان با ما همراه باشید.

عوارض پروتز سینه زیر عضله

این تکنیک جراحی ، با قراردادن ایمپلنت، زیر ماهیچه سینه انجام می شود. در مقایسه با جراحی پروتز روی عضله، این شیوه تهاجمی تر است و زنانی که تحت این جراحی قرار می گیرند باید دوره ریکاوری طولانی مدت و سختی را پشت سر بگذارند.

از عوارض پروتز سینه زیر عضله می توان به خونریزی، جا به جایی پروتز و درد مداوم، بسیار اشاره کرد. پروتز زیر عضله اغلب اوقات با پرداختن به فعالیت های پر تحرک ورزشی شکل و فرم طبیعی خود را از دست داده و ظاهری عجیب به سینه می دهد. این نوع فرم دهی برای خانم هایی که بسیار فعال هستند، روش مناسبی نیست. به دلیل اینکه در فعالیت های فیزیکی شان اختلال ایجاد می کند.

احتمال پارگی ایمپلنت های سالین (آب نمکی) زمانی که زیر عضله قرار می گیرند، زیاد است.

عفونت پروتز سینه

مطالعات گذشته حاکی از آن هستند که هیچ مدرک شفافی مبنی بر اینکه، ایمپلنت سینه سبب ایجاد عفونت و بیماری می شود، وجود ندارد. با این حال مطالعات جدید نشان می دهند که بین ایمپلنت های سیلیکونی و تعدادی از بیماری های خود ایمنی، ارتباطی وجود دارد و امکان دارد که  منجر به ایجاد عفونت یا بیماری شوند.

طبق این مطالعات پروتزهایی که از جنس سیلیکون هستند، احتمال بروز بیماری های خود ایمنی مانند روماتیسم مفصلی، سندرم شوگرن، اسکلرودرمی و سارکوئیدوز را افزایش می دهند و می توان گفت جزء بارز ترین عوارض پروتز سینه محسوب می شود.

نشانه های عفونت ناشی شده، قرمزی، حرارت، ترشح یا تورم اطراف نواحی بخیه شده یا اسکار ها می باشد. دیگر علائم عوارض پروتز پستان عبارتند از تب، التهاب پوستی، حالت تهوع، خستگی، ترشح از نوک پستان و استفراغ.

پس از انجام عمل پروتز باید نسبت به نشانه های عفونت هوشیار باشید.

در برخی از بانوان، پس از گذشت چندین ماه یا سال از عمل، نشانه هایی از عفونت و عوارض پروتز سینه بروز می کند. بعضی از منابع مطالعاتی اظهار دارند که پروتز هایی که سطح ناهمواری دارند، محل مناسبی برای رشد باکتری هستند.

همچنین عفونت هایی که علت آن ها آلوده شدن پروتزهای آب نمکی به باکتری است، گزارش شده است. در صورت پارگی ایمپلنت سالین، باکتری ها در نواحی اطراف یا سراسر بدن پخش می شوند. این اتفاق می تواند بسیار خطرناک باشد. در صورت مشاهده تغییر سایز یا شکل پروتز پستان، هم زمان با بروز علائمی همچون تورم، قرمزی یا تب فوراً با پزشک معالج تماس حاصل فرمایید.

سازمان بهداشت و سلامت جهانی و سازمان غذا و دارو ایالات متحده بیماری دیگری که از عفونت ایجاد شده، را شناسایی کرده اند. مطابق گفته آن ها این علائم عوارض پروتز پستان ممکن است نشانه هایی از یک بیماری جدی تر به نام لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک (BIA-ALCL) باشد که نوعی سرطان دستگاه خود ایمنی محسوب می شود و علت آن می تواند وجود پروتز می باشد.

محققان هنوز به علت دقیق وقوع این بیماری پی نبرده اند؛ اما این مطلب مشخص شده است که احتمال بروز این بیماری در پروتزهای ناهموار نسبت به ایمپلنت های هموار بیشتر است.

این بیماری معمولاً درون بافت اطراف پروتز ایجاد می شود و ممکن است به دیگر قسمت های بدن نیز سرایت کند.

علائم این بیماری:

• تورم و درد مداوم اطراف ایمپلنت پستان که ممکن است تا مدت ها پس از جراحی نیز ادامه داشته باشد.
• جمع شدن مایع در اطراف پروتز
• انقباض کپسولی

علائم عوارض پروتز سینه در نوع های مختلف متنوع می باشد.

عفونت یکی از عوارض پروتز پستان است که در پی آن بیماری BIA-ALCL  بروز می کند. نکته مهم این است که باید هر نوع عفونت ناشی شده از جراحی را درمان کنید.

طبق برخی مطالعات انجام شده، پروتزهای سیلیکونی در برخی افراد مسبب پدیدار شدن نشانه هایی از بیماری های خود ایمنی شده است که این علائم عبارتند از : خستگی، اختلال شناختی، ورم مفاصل، درد عضلانی، تب، خشکی چشم و دهان.

همچنین پروتز سیلیکونی ممکن است درون بافت سینه تخلیه و در سراسر بدن پخش شود و منجر به شرایط التهابی مزمن شود.

کسانی که به سرطان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مبتلا شده اند، لازم است که با انجام جراحی، ایمپلنت را از سینه خارج کنند. در صورتی که بیماری پیشروی کرده باشد علاوه بر خارج کردن پروتز، روندهای درمانی دیگری نیز لازم است.

برای برطرف سازی عفونت ناشی از عوارض پروتز سینه ، می توانید آنتی بیوتیک مصرف کنید. اما در صورتی که عفونت شدید باشد باید پروتز را از سینه خود خارج کنید.

جراح پلاستیک با استریل نگه داشتن محل برش و پروتز احتمال بروز عفونت را به حداقل می رساند.

خطر ترکیدن پروتز سینه

متلاشی شدن ایمپلنت زمانی اتفاق می افتد که پوست و بافت پستان به درستی پروتز را نگه نداشته باشند و به سبب آن ایمپلنت به سطح پوست نزدیک شده و متلاشی می شود. این اتفاق ممکن است مدت کوتاهی پس از انجام جراحی یا پس از گذشت زمان طولانی رخ دهد. در صورت بروز این عوارض پروتز پستان ، پروتز از سمت چین خوردگی زیر سینه، یعنی محل ایجاد برش، خارج می شود.

با مطالعه موارد زیر از علت ترکیدن پروتز که یکی از عوارض پروتز سینه با خبر شوید:

• پوستی که پروتز را پوشش داده است، تا حدی نازک می شود؛ در این صورت میزان کمی از آن پروتز را پوشش می دهد. به سبب رادیوتراپی یا تخلیه سینه در جراحی ماستکتومی از ضخامت پوست کاسته می شود. در برخی موارد ایمپلنت استفاده شده بیش از حد بزرگ است و فشار بسیاری به پوست وارد می کند.
• درصورتی که برش های ایجاد شده در طول عمل ماستکتومی به طور کامل بهبود نیابند و محل آن ها باز بماند، باعث بیرون زدگی پروتز می شوند. برش ها ممکن است به دلیل عفونت، فشار ناشی از هماتوم یا سفت شدن پوست به خاطر بروز انقباض کپسولی، آسیب ببینند.
• ممکن است بر روی پستان ، پس از ماستکتومی یا جراحی ترمیمی جراحتی ایجاد شود، که در نتیجه باز شدن این جای زخم و جراحت، پروتز به سمت بیرون حرکت می کند.

از جمله عوامل دیگری که سبب عوارض پروتز پستان و تضعیف برش های جراحی شده و روند بهبودی آن را دچار مشکل می کند و در نتیجه آن پروتز متلاشی می شود، سیگار کشیدن، دیابت و انجام فعالیت های سنگین بلافاصله پس از جراحی می باشند.

بیرون زدگی پروتز از پستان ممکن است عفونتی در بدن ایجاد کند. در صورت بروز این اتفاق که یکی از عوارض پروتز سینه است ، جراح زیبایی فوراً آن را از سینه شما خارج می کند.

چگونه از متلاشی شدن پروتز جلوگیری کنیم؟

• از انجام فعالیت های سنگین و ورزش های پر تحرک امتناع کنید.
• از پروتزی با سایز مناسب سینه خود استفاده کنید.
• به یک جراح ماهر و با تجربه مراجعه کنید.
• از ایجاد عفونت جلوگیری کنید یا عفونت های ایجاد شده را فوراً درمان کنید.
• نسبت به کارهایی که دوره بهبودی را تحت تأثیر قرار می دهند، آگاه باشید.

یک موضوعی که سوال خیلی از مردم بوده ترکیدن پروتز سینه در هواپیما بوده که میتوانید مقاله جالب راجب این موضوع رو مشاهده کنید.

پارگی پروتز سینه در بدن

ممکن است بر سطح خارجی پروتزهای سلیکونی سوراخ یا شکافی ایجاد شود که از دیگر عوارض پروتز سینه در بدن محسوب می شود. پروتزهای سالین نیز دریچه ای دارند که ممکن است شکسته و خراب شود. نتیجه حاصل از هر دو مورد ذکر شده، پارگی پروتز است. گذر زمان، آسیب های فیزیکی، ورود سوزن در پروسه بافت برداری و غیره، عوامل اثرگذار بر سوراخ شدن پروتز پستان هستند.

هنگامی که دریچه یک پروتز سالین شکسته می شود، مایع آب نمکی درون آن، طی چند روز و به سرعت از آن خارج می شود؛ در نتیجه حالت سفت و خوش فرم سینه از بین می رود. در این حالت شما فوراً متوجه پارگی پروتز می شوید. محلول آب نمکی خارج شده توسط بدن جذب می شود.

زمانی که یک پروتز سیلیکونی دچار پارگی می شود، ماده ژل مانند آن به دلیل غلظت بیشتر آن نسبت به محلول آب نمک، با سرعت کمتری، خارج می شود ؛ بنابراین ممکن است مدت زمان بیشتری بگذرد تا به پارگی ایمپلنت سیلیکونی پی ببرید و حتی احتمال دارد که متوجه این موضوع نشوید. ژل سیلیکونی توسط بدن جذب نمی شود.

نشانه های پارگی پروتز سیلیکونی که جز عوارض پروتز سینه می باشد شامل تغییرات ایجاد شده در شکل و اندازه پستان، افزایش درد، سفتی و تورم در مدت ۱ هفته است. همچنین از پارگی سبب ایجاد انقباض کپسولی می شود.

سازمان غذا و دارو آمریکا توصیه می کند که افرادی که در پستان های خود پروتز سلیکونی استفاده کرده اند، سه سال پس از جراحی، برای اطمینان حاصل کردن از سلامت پروتز، MRI انجام دهند و بعد از آن هر دو سال یک بار این فرایند را تکرار کنند.

در صورت وقوع پارگی ، با انجام جراحی باید پروتزها را از بدن خارج کرد.

اگر فقط یکی از پروتزها دچار پارگی شده باشد، جراح هر دو آن ها را از سینه ها خارج می کند.

باز شدن خط بخیه پروتز  سینه

پس از عمل پروتز ، یکی از مواردی که بسیار مهم تلقی می شود، مراقبت از برش های جراحی و خطوط بخیه می باشد. زیرا در صورت اهمیت ندادن به این مسئله، عوارض پروتز پستان همچون باز شدن خط بخیه پروتز، نمود پیدا می کند.

پرداختن به فعالیت هایی که بازوها و دستان شما را درگیر می کنند، احتمال کشیده شدن بخیه ها را افزایش می دهد. بالا بردن دست های خود به منظور شستن موها هنگام استحمام یا جهت برداشتن وسیله ای از قفسه، کارهایی است که تا هنگام بهبودی کامل محل برش های جراحی، باید از انجام آن اجتناب کنید. به طور کلی هر حرکتی که باعث کشیده شدن بازوهای شما شود، می تواند بخیه های موجود بر روی سینه را تهدید نماید. در ضمن دقت داشته باشید که برای بررسی محل شکاف های جراحی و وضعیت بخیه ها، اصلاً نباید پستان هایتان را به سمت بالا بکشید.

باز شدن بخیه ها پله به پله ایجاد می شود و یکی از عوارض پروتز سینه می باشد؛ منظور این است که امکان دارد در ابتدا احساس کنید که نخ جراحی که برش ها را به هم متصل کرده است، کمی شل شده یا بخش کوچکی از دو لبه برش در حال جدا شدن هستند. در صورت بی اعتنایی به این مسئله، به مرور بخیه ها کشیده شده و برش به طور کامل باز می شود.

اگر به هر دلیلی نخ بخیه ها از پوست خارج شوند و باز شدن محل برش های جراحی را در پی داشته باشد، لازم است بی درنگ به جراح سینه مربوطه مراجعه کرده و به هیچ عنوان خودتان برای برداشتن آن ها اقدام نکنید. علت آن که در این شرایط بایستی فوراً به متخصص مراجعه کنید، این است که حتی باز شدن قسمت کوچکی از خط بخیه، زمینه را برای تجمع آلودگی و ورود عوامل بیماری زا به بدن، آماده می کند. همین امر سبب می شود که در محل جراحی به عفونت نمود پیدا کند و بخیه های باقی مانده نیز پاره شوند.

در موارد نادر، باز شدن خط بخیه پروتز ، می تواند عوارض پروتز پستان جدی تری را در پی داشته باشد و حتی زندگی فرد را به خطر بیندازد. در صورت عمیق بودن برش های جراحی و باز شدن بخیه های آن به طور کامل، ممکن است بافت های داخلی آن ناحیه را در معرض باکتری و عفونت قرار دهد. جهت جلوگیری از وقوع چنین عارضه ای باید روزانه محل بخیه ها را چک کنید و نکات بهداشتی مربوط به آن ها را رعایت فرمایید.

تا به تا شدن سینه با عمل پروتز سینه

حتی بعد از جراحی ، همچنان این احتمال وجود دارد که پستان ها قرینه به نظر نرسند که جز عوارض پروتز سینه محسوب می شود. میزان عدم تقارن آن ها ممکن است بسیار کم بوده و غیرقابل تشخیص باشد یا بالعکس، سینه ها به طور قابل توجهی با همدیگر متفاوت باشند. دلایل متعددی در بروز این عارضه دخالت دارند.

• نامتقارن بودن موقت پستان

 هر شخص برای دیدن نتیجه بدست آمده پس از جایگذاری ایمپلنت ها در سینه، بسیار ذوق و هیجان دارد. اما باید این نکته را به خاطر داشته باشید که فرم نهایی پستان، چندین هفته یا ماه بعد از عمل نمایان می شود؛ چرا که سینه ها برای کسب بهبودی کامل، به زمان به نسبت زیادی نیاز دارند. بروز ورم در دوره ریکاوری، امری طبیعی است و با برطرف شدن تدریجی آن، ایمپلنت کار گذاشته شده با بافت بدن سازگاری پیدا می کند. در این مدت احتمال دارد شما متوجه قرینه نبودن پستان ها با یکدیگر شوید که به سبب تورم سینه ها نمود پیدا کرده و امکان دارد التهاب و ورم هر یک از آن ها با دیگری یکسان نباشد. این تا به تایی سینه، با رفع ورم ، برطرف می شود.

• عدم تقارن فرم طبیعی سینه ها

 تقریباً پستان های تمام زنان، به طور طبیعی، کمی با یکدیگر متفاوت هستند؛ اما نه به اندازه ای که با چشم به راحتی قابل تشخیص باشد. به ویژه زمانی که سینه ها کوچک تر باشند، پی بردن به این مسئله نیز سخت تر خواهد بود. از طرف دیگر امکان دارد که در برخی از زنان، سایز پستان ها به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت باشند. در این حالت ریسک عدم تقارن سینه ها بعد از جراحی یکی از عوارض پروتز سینه است، برای آنان افزایش می یابد. به منظور جلوگیری از این امر، لازم است که جراح پیش از عمل، این مورد را مد نظر قرار دهد و حین پروسه از ایمپلنت هایی با سایزهای متفاوت و مطابق با هر سینه استفاده کند تا اختلاف موجود میان اندازه هر یک از پستان ها جبران شود.

• واژگونی پروتزها

 بعد از عمل، این احتمال نیز وجود دارد که پروتز قرار گرفته در سینه وارونه شود و پستان ها را نامتقارن سازد که یکی از موارد عوارض پروتز پستان است. البته این عارضه عموماً برای افرادی که از ایمپلنت قطره اشکی یا آناتومیکال استفاده کرده اند، به میزان بیشتری اتفاق می افتد. اگر چرخش ایمپلنت فوراً تشخیص داده نشود، می تواند مشکلات جدی تر همچون اتساع ماهیچه های قسمت فوقانی یا کناری سینه را به همراه داشته باشد. درصورت کشیده شدن عضلات، درمان و اصلاح آن ها بسیار دشوار خواهد بود و می توان گفت تا مدت های بسیار طولانی به همین نحو باقی خواهد ماند.

موج دار شدن پروتز سینه

موج دار شدن پروتز یکی از رایج ترین عوارض جانبی این فرایند می باشد. پروتز های سینه نرم و قابل انعطاف می باشند و احساس طبیعی را در فرد ایجاد می کنند ولی همین قابلیت انعطاف پذیری می تواند باعث موج دار شدن آنها شود. البته این موج دار شدن اغلب در ظاهر قابل مشاهده نمی باشد ولی بیمار می تواند آن را احساس کند. این عارضه جانبی خصوصاً در بانوانی که بافت سینه آنها اندک است ، اتفاق می افتد. بنابراین انتخاب یک جراح خوب و با تجربه به منظور به حداقل رساندن احتمال بروز عوارض پروتز سینه الزامی می باشد.

جوش زدن سینه بعد از پروتز

در برخی موارد بعد از پروتز جوش هایی بر روی قفسه سینه نمایان می شود. البته این عارضه جانبی ، هیچ جای نگرانی نداشته و به طور خودبخود به مرور زمان از بین خواهند رفت. معمولاً در صورت جوش زدن قفسه سینه بعد از پروتز ، به شما توصیه می شود تا بمنظور جلوگیری از بروز عفونت ، از شستن محل ، خودداری کنید.

کبودی و قرمزی بعد از پروتز سینه

کبودی ، قرمزی و تورم عوارض جانبی اجتناب ناپذیر بعد از پروتز محسوب می شود. حس تورم تقریباً در طول یک ماه اول بعد از ایمپلنت سینه ماندگار بوده و سینه ها حساس هستند. در این مدت بسیار مراقب خودتان باشید. حداقل تا شش ماه اول از تماس فیزیکی با سینه ها خودداری کنید.

چرخش پروتز سینه

چرخش پروتز پستان یکی از عوارض پروتز سینه می باشد که البته چندان رایج نبوده و در موارد نادر اتفاق می افتد. اگر حفره ایجاد شده برای جایگذاری ایمپلنت بزرگ تر از حد نیاز باشد و ایمپلنت فضای کافی برای جابجا شدن و چرخش داشته باشد ، این عارضه جانبی اتفاق خواهد افتاد. به این ترتیب شکل نامطلوبی در سینه خلق می شود. علاوه بر حفره بزرگ ، ورزش های سنگین و ماساژ دادن سینه در طول فاز ریکاوری بعد از جراحی نیز می تواند باعث چرخش پروتز سینه شود.

سفت شدن پروتز سینه

سفت شدن پروتز سینه زمانی رخ می دهد که بافت اسکار اطراف پروتز ضخیم شده و شروع به فشار آوردن به ایمپلنت سینه کند. در طول جراحی ، حفره ای در بافت سینه ایجاد می شود و ایمپلنت در حفره قرار می گیرد. گاهی اوقات وقتی بافت بعد از جراحی شروع به بهبود یافتن می کند ، کپسولی از بافت اسکار برای محکم نگه داشتن ایمپلنت در سرجایش ، شکل می گیرد. وقتی بافت اسکار به ایمپلنت فشار وارد می کند ، باعث می شود که سینه سفت شود.

آسیب دیدگی عصب بعد از پروتز سینه

آسیب دیدگی عصب می تواند در هر فرایند جراحی پلاستیک از جمله پروتز اتفاق بیافتد. آسیب دیدگی زمانی رخ می دهد که اعصاب کشیده شده و دچار برش شوند. آسیب دیدگی عصب در دامنه ای از آسیب دیدگی اعصاب حسی ( بی حسی و حس مورمور شدن ) تا آسیب دیدگی اعصاب حرکتی ( ضعیف شدن یا فلج برخی عضلات ) گسترده باشد. اگر اعصاب به شدت دچار آسیب دیگی شوند ، ممکن است ماندگاری آسیب دیدگی آنها ، همیشگی باشد.