اگر پس از ماستکتومی ، با علائم نکروز پوستی مواجه شدید ، فوراً به تیم جراحی خود اطلاع دهید. اگر بازسازی پستان با ایمپلنت یا فلپ همزمان با این عمل انجام شود ، گاهی پوست پستان به درستی بهبود نمییابد و تکروز پوست پستان پس از ماستکتومی اتفاق می افتد. علت این تاخیر در روند بهبودی این است که رگهای خونی که به بافت خونرسانی میکنند ، آسیب دیدهاند. گاهی پوست پس از حذف بافت توسط جراح در طی عمل ، بیش از حد نازک میشود. هنگامی که میزان خونرسانی به پوست به اندازه کافی نباشد ، قسمتهایی از پوست یک یا هر دو پستان ممکن است خشک شده و پوسته پوسته شود. این فروپاشی بافت به نکروز معروف است. مجموعه مفیدی در خصوص این عارضه توسط تیم راز جراحی جمع آوری شده است که با مطالعه آن می توانید اطلاعات ارزشمندی به دست آورید.
دلایل نکروز پوست سینه پس از ماستکتومی
پس از ماستکتومی با بازسازی فوری پستان یا بازسازی با فلپ ، نکروز پوست پستان ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
- آسیب دیدگی مستقیم رگهای خونی به ویژه جراحیهایی از قبیل ماستکتومی ، ماستکتومی با حفظ نوک پستان ، لامپکتومی ، کاهش سایز پستان یا لیفت پستان
- نازک شدن بیش از حد نازک پوست
- بهبود نامطلوب بخیهها بعد از جراحی
- لخته شدن خون
- اختلال عملکرد میکروواسکولار ، که در آن ، رگهای خونی کوچک به درستی کار نمیکنند و موجب کاهش یا اختلال در خونرسانی میشوند.
- کشیدگی در بافتی که بیش از حد کشیده شده و دوباره بخیه زده شده و بر روی رگها فشار شدید وارد کرده و جریان خون را مسدود کرده است.
علائم و نشانههای نکروز پوست پستان پس از ماستکتومی
علائم نکروز پس از ماستکتومی با بازسازی فوری سینه ها ، همانند علائم نکروز پس از لیفت پستان و کاهش سایز پستان است.
برخی از علائم نکروز سینه بعد از ماستکتومی ، شامل موارد زیر میشود :
- قرمزی و حساسیت
- تاول
- ورم
- تغییر رنگ پوست به قهوهای تیره ، آبی تیره یا سیاه
- پوسته پوسته شدن
- ایجاد زخمهای باز
- تب
توجه به علائم نکروز نوک پستان و نکروز فلپ بافتی پس از ماستکتومی بسیار ضروری است. اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید ، فوراً به تیم جراحی خود اطلاع دهید تا در اسرع وقت درمان مناسب آغاز شود.
فاکتورهای خطر تشدید نکروز پوست پستان بعد از ماستکتومی
برخی عوامل از جمله موارد زیر می تواند خطر نکروز پوست پس از جراحی ماستکتومی را افزایش دهند :
- استفاده از ایمپلنتی که برای شما بیش از حد بزرگ است : ایمپلنت بزرگ میتواند فشار زیادی به پوستی که آسیبپذیر بوده و در مرحله بهبود قرار دارد ، وارد کند و همین امر می تواند باعث بروز خطر نکروز یا بافت مردگی در پوست پستان بعد از ماستکتومی شود.
- حذف مقدار زیادی از بافت در جراحی : اگر جراح مجبور باشد مقدار زیادی بافت را بردارد ، خطر نکروز پوست پس از جراحی ماستکتومی ، افزایش مییابد.
- سیگار کشیدن : افراد سیگاری معمولاً سیستم ایمنی ضعیفتری دارند و در نتیجه ، بهبود زخم آنها کندتر است و خطر مسدود شدن رگهای خونی و پایین آمدن سطح اکسیژن خون در آنها ، بیشتر می باشد. عدم خونرسانی کافی در طول دوره بهبود ، می تواند باعث بروز نکروز در پوست پستان بعد از ماستکتومی شود.
- دیابت : افراد دیابتی معمولاً مشکلات گردش خون دارند ، به ویژه اگر رگهای خونیشان تنگ شده باشد. همچنین ، بهبود زخم در افراد دیابتی کندتر است. همین کند شدن روند بهبود زخم ، پوست سینه را در معرض خطر نکروز بعد از ماستکتومی قرار می دهد.
- عفونتهای باکتریایی یا قارچی : این عفونتها میتوانند جریان خون به پوست را مختل کنند. در صورت ابتلا به چنین مشکلات پوستی ، جراح از شما می خواهد که قبل از جراحی با صابون یا شستشوی بدن ضدباکتریایی دوش بگیرید تا از بروز عفونت جلوگیری به عمل آید.
- چاقی : هنگامی که فرد اضافه وزن دارد ، بدن مجبور است برای پمپاژ خون ، بیشتر کار کند. همچنین ، وزن اضافی میتواند فشار بیشتری به رگها وارد کند و جریان خون و سطح اکسیژن را کاهش دهد.
- نوشیدن بیش از حد الکل : مصرف بیش از حد الکل میتواند بر توانایی بدن در بهبود پس از جراحی تأثیر منفی بگذارد.
آیا میتوان از نکروز پوست بعد از ماستکتومی پیشگیری کرد؟
متأسفانه ، هیچ روشی برای جلوگیری کامل از نکروز شدن سینه پس از جراحی ماستکتومی وجود ندارد ، اما چند اقدام مفید وجود دارد که انجام دادن آنها مفید واقع می شود:
- محل برش را تمیز و خشک نگه دارید.
- دستهای خود را مرتباً بشویید.
- باندهای محل جراحی شده را بهطور منظم تعویض کنید.
- دستورالعملهای مراقبت از زخم پس از جراحی را دقیقاً رعایت کنید.
- اگر سیگار میکشید ، حتماً قبل و بعد از جراحی ، آن را ترک کنید.
درمانهای نکروز پوست پستان بعد از ماستکتومی
اگر میزان نکروز پوست کم باشد ، در اغلب موارد ، خود به خود بهبود می یابد ، اما با این وجود لازم است این مشکل را به تیم جراحی خود اطلاع دهید. گاهی جراح لازم می داند که بخشی از بافت مرده را جدا کند یا منطقه دچار نکروز شده را با مراقبتهای پایه درمان کرده و آنتیبیوتیک تجویز نماید.
اگر ناحیه ای که دچار نکروز پوستی شده ، بزرگ باشد و به طور خودبخود بهبود نیابد ، بافت مرده باید با جراحی برداشته شود. در این شرایط گاهی از پیوند پوست استفاده می شود ، به این معنی که مقداری پوست از قسمت دیگری از بدن شما گرفته شده و برای قرار گرفتن در ناحیه نکروز شده ، استفاده می شود. اگر بافت پستان عفونت کرده باشد ، در صورت لزوم ، ایمپلنت یا فلپ بافتی نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت.